Na de soevereiniteitsoverdracht tekenden wij voor Warga Negara, het Indonesische staatsburgerschap. Mijn man had een goedlopende foto- en radiowinkel in Jakarta, genaamd Java Radio. Helaas verslechterde de situatie en moesten we vertrekken. We vertelden iedereen dat we met vakantie gingen. Mijn zoon had de waterpokken, dus we verstopten hem tot het vertrek. Ik, mijn man, zijn broer en twee zussen moesten de hele reis in de hut blijven. Onze ‘toekan kajoe’, Mohammed Nur, maakte voor ons deze hutkoffer die wij meenamen op de Oranje. Na het overlijden van mijn man heb ik er een kast van laten maken.